[PL / ENG] Trening interwałowy w zaawansowanej ciąży / Interval training in advanced pregnancy My Actifit Report Card: March 14 2024

Kolejny piękny dzień z Bomblem. Ale jakże wyczerpujący!
Wszystko dlatego, że mieliśmy umówioną wizytę u pediatry - na konsultację wyników morfologii (na szczęście wszystko w porządku). Lekarka powiedziała mi, że na taką konsultację mogłam w sumie przyjść sama, albo w ogóle ją załatwić telefonicznie, ale ja ambitnie zabrałam Bombelka, bo przecież fajnie sobie spędzimy czas razem. I jeszcze bardziej ambitnie zabrałam go na ów spacerek hulajką.
A przychodnia mieści się w tej jego części "spacerowej" - ukochanej, bo z innymi placami zabaw, za to niedaleko ruchliwej drogi plus z ogromnymi przewyższeniami, jak to na naszym osiedlu już bywa.

Another beautiful day with Bombl. But how exhausting!
All because we had an appointment with the pediatrician - to consult the blood tests results (fortunately, everything was fine). The doctor told me that I could have come to the consultation myself or arranged it over the phone, but I ambitiously took Bombelek because we would have a nice time together. And even more ambitiously, I took him for a walk on the scooter.
And the clinic is located in the "walking" part - beloved because it has other playgrounds, but is close to a busy road and has huge elevation changes, as is the case in our neibourhood.

Oznaczało to, że nie mogłam mu dać tyle swobody, co na naszej części osiedla, tylko musiałam za nim gonić, żeby pilnować każdego przejścia przez ulicę. A że Bombel też nie jedzie równomiernie, tylko zrywami, rozpędza się i zatrzymuje, to tak też wyglądało moje podbieganie do niego. Trening interwałowy jak się patrzy. A ten, kto trochę w życiu biegał, ten wie, że nawet jak się regularnie uprawia bieganie cardio, i raz postanowi zrobić bieganie interwałowe, to te interwałowe może człowieka wykończyć w bardzo krótkim czasie. Dosłownie wystarczy 20 minut takiego treningu, a nam ten cały spacer z przerwami na wizytę u lekarza i place zabaw zajął 3 godziny! I dodam, że ja z racji takiego, a nie innego przebiegu tej ciąży, jakichkolwiek treningów miałam w ostatnich miesiącach jak na lekarstwo. Prawie umarłam po drodze - to wcale nie przesada. Najgorzej zaś było z największej górki. Na szczęście widok miałam szeroki i widziałam, że nic nie jedzie, bo gdyby było inaczej, to nie wiem skąd znalazłabym choć drobinę więcej pary, żeby jeszcze bardziej przyspieszyć. Bombel rozpędził się tak, że nie potrafił wyhamować! On pięknie ogarnia zasadę, że przed jakimkolwiek krawężnikiem trzeba się zatrzymać i popatrzeć w lewo i prawo, czy nic nie jedzie, ale ta górka była sromotna i mimo, że hamował z całych sił, to udało mu się zatrzymać dopiero na połowie pasa ruchu!
Na szczęście nic się nie stało, potem trochę poszedł na nóżkach z tej największej górki, bo na kolejnym skrzyżowaniu już moglibyśmy nie mieć tyle szczęścia, i wystartował z powrotem na nieco bardziej równym terenie. I znowu śmignął - i znowu goniłam z wiatrem we włosach.
Przysiadałam jedynie tam, gdzie mogłam, czyli odwiedzaliśmy każdy po drodze plac zabaw. Ale nie miałam siły nawet podejść do niego, mogłam tylko siedzieć na ławce i zipać.
Po powrocie do domu zaś po prostu zasiadłam na kanapie i na niej zaległam. Bombel zaś zmienił hulajkę na rowerek i pół popołudnia jeździł sobie po mieszkaniu na rowerku. Skąd on ma tyle sił? Jego trening chyba był mniej wyczerpujący niż mój.
Najgorzej było, kiedy zażądał obiadku. Popełzłam do kuchni, żeby odgrzać połowę obiadu Męża ze wczoraj (albowiem Mężuś wrócił dnia poprzedniego z roboty grubo po północy), bo nie miałam siły na nic więcej, a i tak słaniałam się na nogach ze zmęczenia.

This meant that I couldn't give him as much freedom as in our part of the estate, I only had to chase him to guard every street crossing. And since Bombel doesn't drive evenly either, he only accelerates and stops in spurts, that's what my run up to him looked like. Interval training as you see it. And anyone who has run a bit in their life knows that even if you practice cardio running regularly and once decide to do interval running, interval running can exhaust you in a very short time. Literally 20 minutes of such training is enough, and our entire walk, including breaks for doctor's visits and playgrounds, took us 3 hours! And I will add that due to the course of this pregnancy, I have had no training whatsoever in recent months. I almost died on the way - that's not an exaggeration at all. The worst thing was from the highest hill. Fortunately, I had a wide view and saw that nothing was driving, because if it had been otherwise, I don't know where I would have found at least a bit more steam to accelerate even more. Bombel accelerated so much that he couldn't stop! He perfectly understands the rule that before any curb you have to stop and look left and right to see if anything is coming, but this hill was terrible and even though he braked with all his might, he only managed to stop halfway across the lane!
Fortunately, nothing happened, then he walked on feet a bit down the biggest hill, because at the next intersection we might not be so lucky, and got back on the scooter on slightly more even ground. And he flew again - and again I was chasing him with the wind in my hair.
I only sat where I could, which meant we visited every playground along the way. But I didn't have the strength to even approach him, I could only sit on the bench and try to regain my breath.
After returning home, I simply sat on the couch and stayed there. Bombel, in other hand, changed the scooter for a bicycle and spent half the afternoon riding his bike around the apartment. Where does he get so much strength? His training was probably less exhausting than mine.
The worst thing was when he demanded dinner. I crawled to the kitchen to warm up half of my husband's dinner from yesterday (because my husband returned from work well after midnight the previous day), because I had no strength for anything else, and I was still swaying from exhaustion.

No i odebraliśmy nowe wyniki z RCK. Przeciwciała rosną, ale już nie wpadam tak łatwo w panikę, profesor mnie trochę uspokoił ostatnio - mam nadzieję, że nie na wyrost. Czekamy na poniedziałkową wizytę.

And we received new results from the RCK. My antibodies are rising, but I don't panic so easily anymore, the professor has recently calmed me down a bit - I hope it's not too much. We are looking forward to Monday's visit.