[PL / ENG] Not that bad My Actifit Report Card: January 5 2024

Piątek, dzień po trudnym dniu i nocy.
Korciło mnie, żeby pojechać do lekarza autem, ale jednak wybrałam wózek. Miało to swoje dobre i złe strony.
Dobrą było przewietrzenie głowy. Jak również przekonanie się, że moje dotychczasowe podejście, że Bombel (2,5l) już za duży na wózek i powinien chodzić piechotką, jest kiepskie. Wiele matek tak robi, bo ich dzieci po prostu chyba nie lubi wózków, stąd i moje nakłanianie go do spacerów. A Bombel był tak ucieszony z powrotu do wózeczka! Kto wie, może oznaczać to będzie dla mnie mniej uziemienia w domu zimą?
Złą stroną było to, że Bombel zasnął najpierw w drodze do przychodni, a potem w powrotnej znowu, w sklepie. Co oznaczało, że on sobie odeśpi trudy nocy, a Mama niekoniecznie :D na szczęście zasnął tak głęboko, że pospał jeszcze w domu, więc i mi się udało pół godziny drzemnąć. I tak wieczorem padłam jak trupek, ale co tam. Wcale nie był to najgorszy dzień, na pewno nie w porównaniu do czwartku.

Friday, the day after a difficult day and night.
I was tempted to go to the doctor by car, but I chose the wheelchair. It had its good and bad sides.
It was good to clear my head. As well as the realization that my current approach, that Bombel (2.5y) is too big for a stroller and should walk, is poor. Many mothers do this because their children simply don't like strollers, hence my encouragement for them to go for walks. And Bombel was so happy to be back in his stroller! Who knows, maybe this will mean less grounding for me at home in winter?
The bad thing was that Bombel fell asleep first on the way to the clinic, and then again on the way back, in the store. Which meant that he would sleep off the hardships of the night, and Mom wouldn't necessarily :D luckily, he fell asleep so deeply that he still slept at home, so I managed to nap for half an hour. And so in the evening I dropped dead, but whatever. It wasn't the worst day at all, certainly not compared to Thursday.